Występowanie kwaśnych deszczów na świecie

Jak już wspomnieliśmy wcześniej, dla kwaśnych opadów nie ma granic. Często padają one w regionach, które nie są odpowiedzialne za ich powstawanie.

Jak to się dzieje?

Szkodliwe gazy (np. dwutlenki siarki czy tlenki azotu) mogą być przenoszone przez wiatr nawet tysiące kilometrów od miejsca, gdzie powstały!

Jest to niezbity argument za tym, że wszyscy musimy dbać o nasze środowisko. Wszyscy! Na całej ziemi!

Do powstawania kwaśnych opadów (deszczy, śniegu i mgły) przyczyniają się głównie Stany Zjednoczone i Europa. Zjawiska te zagrażają szczególnie północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, południowo-wschodniej Kanadzie i Skandynawii, gdzie uszkodzonych jest 56% powierzchni lasów, a także Niemcom. 

Z powodu kwaśnych deszczów na niebezpieczeństwo narażone są już nawet najdziksze zakątki kuli ziemskiej, które z pewnością nie produkują szkodliwych gazów. Zanieczyszczone są również góry, np. Alpy, które wydawałoby się, są "bezpieczne" ze względu na wysokość położenia.

Za jedną z głównych przyczyn powstawania kwaśnych deszczów uważany jest dwutlenek siarki (S02). Do atmosfery emitują go paleniska przemysłowe i domowe oraz silniki benzynowe i Diesla. Kraje bogate i dobrze rozwinięte radzą sobie z tym problemem i potrafią obniżyć emisję SO2. Jednak kraje biedne, które dopiero się rozwijają, nie inwestują w filtry ochronne, skutkiem czego zanieczyszczenie szkodliwymi gazami na tych obszarach stale rośnie.

Stężenie dwutlenku siarki zależy również od położenia geograficznego. Miasta położone na półkuli północnej są najbardziej dotknięte tego typu zanieczyszczeniami. Na czele są: Mediolan, Madryt, Paryż, Frankfurt, Nowy Jork, Londyn, Bruksela.


Czas na eksperymentowanie!

Dziś proponujemy wam doświadczenie, które wykaże, że zakwaszone podłoże nie nadaje się do uprawy roślin. Zasiejemy rzeżuchę. Jedną - tak jak to się robi, na gazie i wodzie, drugą - na gazie i kwaśnym deszczu. Teraz pozostaje nam tylko uzbroić się w cierpliwość...

Dzień 1 - wysianie rzeżuchy

Dzień 3 - wzrost rzeżuchy

Dzień 5 - widoczne różnice miedzy próbami

Skutki kwaśnych opadów

       Wiemy już, co to są kwaśne deszcze i jak powstają. Przeprowadzone eksperymenty        pomogły nam sobie wyobrazić skalę pH. Pytanie, które stawiamy sobie dziś, to 

jakie skutki wywołują kwaśne deszcze w przyrodzie?

      NA ROŚLINNOŚĆ

      Kwaśne deszcze powodują obumieranie drzew. Wypłukują one z drzew wapń i magnez, co    powoduje uszkodzenie, a nawet tracenie liści. Uszkodzone liście powodują zakłócenia w procesie  fotosyntezy i nadmierne parowanie wody. Drzewa stają się mniej odporne na warunki klimatyczne  i obumierają.

      Poza tym kwaśne deszcze zakwaszają glebę. Wymywają one niezbędne składniki odżywcze    (wapń, magnez, potas), w wyniku czego korzenie roślin mają zmniejszone możliwości pobierania  ich. Z czasem korzenie obumierają, a rośliny giną. Ponadto zakwaszone gleby stają się niezdatne  do uprawiania roślin.

      

     Jak zaobserwować gołym okiem działanie kwaśnych deszczów?

     Rozejrzyj się dookoła. Jeśli zaobserwujesz, że drzewa świerkowe mają żółte igły i je gubią, to  znaczy, że mamy do czynienia z kwaśnymi opadami.

Zniszczone lasy w Górach Izerskich.

      NA ZWIERZĘTA

     Kwaśne opady dostają się do jezior oraz rzek i zakwaszają je, powodując, że są one niezdatne dla  ludzi i zwierząt. Ryby - zwłaszcza pstrągi i łososie - przestają się rozmnażać i giną w  kwaśnej  wodzie. Także glin, który zostaje wymyty z gleby i dostaje się do zbiorników wodnych,  jest bardzo  szkodliwy dla ryb.  Gromadzi się on w ich skrzelach i uniemożliwia oddychanie.

    

     NA ZABYTKI

      Wiele budynków i pomników jest zbudowanych z kamienia zawierającego wapno - z  piaskowca, wapienia lub marmuru. Wapno neutralizuje działanie kwaśnych deszczów, jednak  w  końcu zostaje zużyte. Wtedy kamień traci naturalną odporność a budynek lub pomnik  zaczyna ulegać zniszczeniu. Posągom kamiennym odpadają części ciała np. nosy, a ściany  domów  pękają i grożą zawaleniem. Pod wpływem szkodliwego działania kwaśnych deszczów wszelkie konstrukcje metalowe narażone są na znacznie szybsze rdzewienie, a tym samym na wcześniejsze zniszczenie.

     Czy wiesz, że...
     kwaśne deszcze niszczą niektóre spośród naszych największych zabytków historycznych?  
    Przykładem są np. starożytne świątynie na Akropolu w Atenach, które  przetrwały tysiące    lat, a teraz zaczynają się niszczyć. Taki sam los spotyka i nasze polskie zabytki, np.  średniowieczne budowle Krakowa. 

Posągi na Akropolu niszczone przez kwaśne deszcze.

NA ZDROWIE LUDZI
Ludzie na skutek kwaśnych opadów są bardziej podatni na choroby układu oddechowego (takich jak bronchit czy astma) i układu krążenia. Wdychanie dwutlenku siarki i tlenku azotu szkodzi naszym płucom. Dotyczy to przede wszystkim ludzi żyjących w pobliżu elektrowni opalanej węglem oraz mieszkających w miastach o dużym ruchu ulicznym. Ludzie ci częściej cierpią na kaszel, bóle w klatce piersiowej i duszności.

Kwaśne deszcze zakwaszają także wodę pitną. Gromadzą się w niej metale ciężkie, które wywołują wiele chorób. Kadm uszkadza na przykład układ wydalniczy, glin uszkadza kości i mózg, a ołów - układ nerwowy.

Czas na eksperymentowanie!

Wiemy już jakie pH mają kwaśne deszcze. Dziś dowiedzieliśmy się o ich szkodliwych działaniach na rośliny, zwierzęta, ludzi i zabytki. 
Spróbujmy wytworzyć kwaśny deszcz i przekonać się o jego niszczycielskiej sile!

Potrzebne będą:
palnik, łyżka,  siarka, słoik z zakrętką, zapałki, denaturat, gałązki sosnowe, woda, papierowy ręcznik lub serwetka, papierki lakmusowe.

Nalewamy denaturatu do palnika, podpalamy knot. Łyżką nabieramy siarkę i spalamy ją nad ogniem. Gdy siarka zacznie się spalać, pojawi się charakterystyczny błękitny płomień. 


Wówczas wkładamy łyżkę do słoika (w 1/3 napełnionego wodą), ale nie zanurzamy w wodzie,  zakrywamy ręcznikiem papierowym lub serwetką, żeby zatrzymać gaz (dwutlenek siarki). 

Gdy już nie będzie dymu spalania, wyjmujemy łyżkę, zakręcamy słoik i wstrząsamy, żeby gaz połączył się z wodą. W ten sposób uzyskaliśmy kwaśny deszcz. Dla pewności możemy sprawdzić pH naszego wytworu. 

Do słoika wkładamy gałązkę sosnową, zakręcamy słoik i prowadzimy obserwacje, jakie skutki mają kwaśne deszcze.

Trochę teorii o kwaśnych deszczach

CZYM SĄ KWAŚNE DESZCZE?

Kwaśne deszcze to opady atmosferyczne zawierające różne szkodliwe gazy, głównie tlenki siarki i azotu. Gazy te, w wyniku spalania zasiarczonych paliw (głównie węgla brunatnego i kamiennego) oraz różnego rodzaju produkcji przemysłowej, przedostają się do atmosfery i łączą się z kropelkami wody  i powodują ich zakwaszenie. W ten sposób wraz z deszczem czy śniegiem na ziemię spadają rozcieńczone kwasy siarkowy i azotowy.

Kwasowość deszczu zależy od ilości gazów trujących obecnych w powietrzu i wyraża ją liczbą pH. Naturalne pH deszczu wynosi 5,6 pH. Kiedy jednak deszcz pada po długim okresie bezdeszczowej i bezwietrznej pogody, kiedy to smog ma idealne warunki do powstawania, wówczas stężenie kwasu w opadach może być bardzo duże i pH takiego deszczu może wynosić 3, a nawet mniej. Kiedy pH deszczu osiąga 1,5, zbliża się swoją kwasowością do stężenia ludzkich soków trawiennych rozpuszczających pokarm!

Wyobraźcie sobie, ze spacerujecie w takim deszczu... Czy wypali on nam dziury w parasolach? A jeśli nie masz parasola? O matko! Moje włosy!!! A więc to stąd pochodzi teoria, że kwaśne deszcze powodują łysinę! 

Nie słyszeliśmy w Wiadomościach o żadnych tak drastycznych doniesieniach, jednak nie trudno sobie wyobrazić, że drzewa i rośliny zachwycone takim deszczem nie są...

Jest jeszcze jedna ważna informacja: dla kwaśnych opadów nie istnieją żadne granice. Szkodliwe gazy mogą być przenoszone przez wiatr setki, a nawet tysiące kilometrów od miejsca ich emisji, dlatego kwaśne deszcze mogą padać również w rejonach potencjalnie niezagrożonych takimi opadami.

Czas na eksperymentowanie!

Bardzo nas wciągnął termin kwasowości. Jeśli Was również, zapraszamy do naszego laboratorium. Będziemy badać kwasowość różnych cieczy, by mieć jako takie wyobrażenie, jak może "smakować" roślinom kwaśny deszcz. PH kwaśnych deszczy jest porównywalna z pH soku z cytryny.

Potrzebne nam będą:

• papierki lakmusowe 
• różne ciecze, które akurat macie pod ręką.

  

Uwaga! Nadchodzimy! 3 Ekoludki!!!

Witamy wszystkich serdecznie na naszym blogu!

Oto my, 3 Ekoludki, Ania, Wera i Jaś.

Jesteśmy uczniami klasy 6b Szkoły Podstawowej nr 75 w Gdańsku. Na co dzień interesujemy się różnymi rzeczami - sportem, muzyką, odległą Japonią... Łączy nas jednak troska o naszą planetę Ziemię. 

Na tym blogu zajmiemy się jednym z problemów ekologicznych,  jakim są kwaśne deszcze.

Odpowiemy na pytania, czym właściwie są kwaśne deszcze, jak powstają i jakie mają skutki na życie zwierząt, roślin i ludzi. Przyjrzymy się najbardziej zagrożonym kwaśnymi opadami obszarom w Polsce i na świecie. Zaproponujemy wam też kilka pomysłów na zbadanie, czy w Waszej okolicy występują kwaśne deszcze oraz eksperymenty, jak w warunkach domowych zaobserwować szkodliwe ich działanie.

Mamy nadzieję, że nasz blog Was zainteresuje i wzmocni świadomość proekologiczną.

Od nas wszystkich zależy, w jakim środowisku żyjemy!

Dbajmy o naszą Ziemię, bo mamy ją tylko jedną!

Zapraszamy do czytania naszego bloga :)
                                                                                    Ania, Wera i Jaś


Blog powstał jako praca konkursowa w XV edycji konkursu "Bęc jabłkiem w głowę" organizowanym przez Centrum Informacji i Edukacji Ekologicznej w Gdańsku.